EVLİLİLİK ?

    Geçenlerde bir takipçim bana mesajla ulaştı ve evlilik konusunda bir yazı yazmayı düşünür müsünüz? diye sordu. Evet, evlilik konusu aslında birçok konuyu fazlasıyla içine alan, iyi yürümemesi halinde negatif etkileriyle beraber zincirleme  sorunlarla karşılaşmamıza neden olan bir konu. Ayrıca bu yaşıma kadar gözlemlediğim,okuduğum  ve  yakın çevremde de fazlasıyla dinlediğim bir mevzu.           Kanımca, tartışmaya açık olan bu konunun bilir kişilerle konuşulması gerekiyor.Tabii ben asla bilir kişi değilim.Sadece gözlemlerimin üzerinden geçmek ve düşüncelerimi paylaşmak istiyorum.

    Büyüklerimden sıkça duyduğum bir söz vardır; “Evliliğin başında çok tartışma olur.”Bu hemen hemen bütün evliliklerde görülen bir şey.

    Bana göre en büyük nedeni,kişinin karşısındaki eşini olduğu gibi kabul etmeyip hızla değiştirme çabasıdır.Bunun tam tersi yapılırsa, yani acele etmeden, zamana bırakarak, kişiyi ve ilişkiyi zedelemeden…

    

    Hayatta karşılaştığımız evlilik dışındaki birçok mevzuda da olduğu gibi aceleci olmadan ,sevgiyle ve sabırla davrandığımızda daha fazla başarı sağladığımızı görürüz. Fakat insanoğlu (istisnalar hariç) bunu evliliği için yapmayı pek de düşünmüyor.

‘Tanımaya çalışmak’ aslında içinde  sabri ve sevgiyi barındırmalı. “Sevgi sabreder, sevgi bağışlar” sözü çok değer verdiğim bir sözdür.

    Tıpkı bir dağın tepesine çıkmak için zirveye baka baka güç toplayıp ulaşmaya çalışmak gibi evliliği zirveye taşıyabilmek ve o zirvede oturmak istiyorsak her iki tarafta önce karşısındakini çok iyi tanımaya çalışmalı ve ilişkisine saygıyı katmalıdır.Bilirsiniz ki toplum ilişkilerinde de bu böyledir.Fevri ve saygısız davranışlar kişiye her zaman kaybettirir.Karşılıklı olarak bu şekilde düşünülmesi gerekir.

     Artık tek başınıza bir birey değilsiniz,sizinle yaşamayı seçen hayat arkadaşınızla birliktesiniz. Bu mantıkla bakılırsa  sonuca çok daha iyi netice getirebileceğimizi düşünüyorum.

     Evliliğin ikinci evresi ise çocuk olduktan sonra başlıyor.Elbette o da yeni deneyimleri ve sorumlulukları fazlasıyla beraberinde getiriyor.

    Çocuğun sorumluluğunu anlamakta kişiden kişiye değişeceğinden evliliğe çok farklı anlamlar katar. Artık birinci evredeki sorunları umursamazsın çünkü hayatındaki en önemli sorumluluğun ile baş başasındır. Eşler arasındaki fikir ayrılıkları başka bir mevzuda tekrar tekrar kendini gösterir. Herkes kendi doğrusunu kabul ettirmeye çalışır.     Doğru sonuca ulaşmak her zaman olduğu gibi bireysel düşünmeyip, ‘birlikte neyi nasıl başarabiliriz’in cevabını bulmaktan geçiyor.Bu soruya cevap ararken, birlikte karar verebilmek,ortak noktada buluşurken incitici olmamak bence en büyük başarıdır.

    Eğer iyi neticeler elde edemiyorsak ve tek başımıza üstesinden gelemeyeceğine inandığımız konular var ise, konunun uzmanlarına danışmak, ilişkimize objektif bakabilen bilir kişilerle beraber yürümek en akılcı karar olacaktır. Dolayısıyla çok daha sağlıklı bir ortamda çocuğumuzu yetiştirebileceğimize inanıyorum.Elbette ki bu danışma ve sohbetler tek taraflı olmayacak, her konuda olduğu gibi  ‘ortak mücadele’ ile başarının dozu yükselecektir.

    Haydi arkadaşlar, evlilikleri ve en değerli varlığımız olan çocuklarımızı büyütürken zirveye bakalım. Oraya ulaşmayı hedefleyelim ve bütün gücümüzü kullanarak oraya çıkmayı deneyelim. ;)